Jak podróże zmieniły moją bieliznę.

Podobno podróże kształcą. Powinnam być jedną z najbardziej wykształconych osób w mieście, bo ja Szanowni Państwo, podróżuję cały czas. To co dla kogoś jest wakacjami i przygodą, dla mnie jest dojazdem do pracy, tak ekscytującym jak wycieczka PKS-em z Pcimia do Wadowic.

Co dwa tygodnie pakuję moją podręczną torebeczkę, zbieram kurtkę z wieszaka, wzuwam obuwie i udaję się na lotnisko. Tam rutyna: kawka, papierosek, kawka, papierosek, toaleta, macanki, zaglądanie w majtki, ten sam sklepik i zakup tej samej wody. Kolejka do wejścia do samolotu, słuchawki na uszy, chrapanie, lądowanie, kolejka do wyjścia, autobus, pociąg, taxi. Średnio 5 godzin w podróży z domu do pracy, z pracy do domu.

Na lotnisku czuję się jak najstarszy ser w lodowce, całkowity luz i zero podniecenia. Ta sama kawiarnia, kawa, rogalik. Już dawno przestało mnie dziwić, że wielotonowy kolos podrywa się lekko do góry i sunie w powietrzu jak ptak. Po prostu mój PKS nie potrzebuje asfaltu.

Oczywiście, bardziej podniecający są ludzie,których spotykam na swojej drodze, to co przeżywam z nimi, miejsca które odwiedzam, potrawy jakich udało mi się spróbować. No, bo dla ilu z was Węgierka przygotowywała leczo, Bułgarska szopską sałatkę a Hinduska wspaniałe curry? Kto miał okazję spróbować potraw z Malawi czy Zimbabwe? Kto ma znajomych od Szwecji po Nową Zelandię? Tak, to jest w tym wszystkim najfajniejsze - ludzie.

Jestem człowiekiem światowym. Wiem, kiedy muszę wyciągnąć bilet,a kiedy paszport, kiedy mam zdjąć buty, i co zrobić jeśli moja torba zamiast zjechać z taśmy w moje ręce, bierze ostry wiraż i ląduje przed panem ze słuchawkami, skanerami i innymi mało znanymi mi urządzeniami. Niestety ląduje dość często, ponieważ podróżuję z 5-cioma parami majtek, dwoma biustonoszami, podstawowymi kosmetykami oraz....3 telefonami, tabletem, notebookiem, i lokówko-suszarką.

Oczywiście wszystkie te urządzenia maja własne ładowarki. Widok wnętrza mojej torby to kłąb kabli i elektroniki, wymieszanej z pudrem i bielizną.  Jestem z gruntu podejrzana o przewożenie bomby albo przynajmniej, materiałów do jej skonstruowania. Czasem podróżuję z serem Cheddar, wtedy jestem podejrzana o przewożenie podejrzanych materiałów biologicznego pochodzenia. W każdym razie, cokolwiek bym do tej torby nie włożyła i tak jestem podejrzana i skazana na masażo - macanki i strzelanie z mojej gumki od majtek. Bo ja dzwonię. Zawsze.

Zanim odgadłam przyczynę podejrzanego zachowania mojego ciała, podejrzewałam nawet, że musiałam zostać kiedyś uprowadzona przez UFO, które wszczepiło mi metalowy implant w jakąś intymną część mojego ciała.

Nic z tego, to dzwonią sobie moje biustonosze.Najbardziej skomplikowany instrument architektury odzieżowej, wymyślony przez Gaudiego staników i Le Corbusiera bielizny.

Większość ludzi nawet nie wie, że istnieją biustonosze, które są przeciwieństwem push-upów, i że ktoś może chcieć nosić coś takiego. Zapewniam was, istnieją i ratują was ludzie przed gwałtowną i natychmiastową śmiercią po zderzeniu z kimś takim jak ja. Nazywają się minimizery i minimalizują straty w ludziach kiedy zachce mi się gwałtownie skręcić. Dzięki nim, kiedy mam ochotę pohasać sobie w wesołych podskokach moje zęby są dobrze chronione. Z reguły jednak wystrzegam się skakania bez bielizny, jeśli nie muszę, no chyba że się bardzo rozbrykam albo ktoś rozbryka mnie. Wtedy moje ciało zachowuje się jak perpetuum mobile, jest samonapędzającym się dzięki sile odśrodkowej obiektem. Nie do zatrzymania.

W każdym razie, to co u niektórych kobiet jest głębokim dekoltem, u mnie nazywa się głęboką pornografią i przywołuje na myśl serię filmów "Bawarskie przypadki". Bardzo ciężko jest później udowodnić, że pomiędzy lewą i prawą piersią, mam także mózg, który czasem wyprodukuje myśl.

Oczywiście to, że pan w uniformie i z dużym pistoletem wyciąga z torby moje biustonosze i majtki, maca je dokładnie, ogląda pod światło i niemal nurkuje tam nosem, przy uciesze setki międzynarodowej gawiedzi bardzo mnie dyscyplinuje. Moja bielizna jest zawsze najlepszej marki i bardzo koronkowa.  Niechże i ten człowiek ma trochę przyjemności po całym dniu pracy, i grzebaniu w torbach pełnych przepoconych skarpet! Widzę, jaka błogość wypływa na jego twarz po niespodziewanym natknięciu się jego ręki w gumowej rękawiczce na pończoszkę samonośną.

Madonna też starannie dobiera bieliznę na podróż! Ciotka Dobra Rada  - Dbajcie o bieliznę dziewczyny bo nie znacie dnia ani godziny.

Żegnajcie wygodne, bawełniane majtasy w grochy, będzie mi was brakowało.
Pieprzu, bardzo frywolny.