Kobietą być to... chudnąć i tyć.

Nadeszło lato. Nie ma chyba bardziej stresującego okresu w roku dla kobiety. Właściwie powinnyśmy się do tego przygotowywać cały rok, na okrągło. Presja, która spada na mnie z ekranu telewizora, wlewa się przez monitor komputera i drapie moje gałki oczne z każdej strony gazety jest trudna do zlekceważenia. Panie Premierze!!! Jak żyć?

Już dawno zauważyłam, że gdyby nie reklamy, nie wiedziałabym, że kobieta w moim wieku ma wiecznie opuchnięte i pokryte żylakami nogi, zamazuje jej się owal, nie może opuścić spokojnie mieszkania bo albo ma wzdęcia albo też nietrzymanie moczu odbiera jej codzienną radość życia. 

Nie wiedziałabym, że moją życiową rolą jest podejmowanie nierównej walki z cellulitem,że moje krągłości powinny być powodem do wstydu, bo w życiu nie wcisnę się w bluzeczkę rozmiaru 34, i że powinnam czuć się jak orka i  pancernik Potiomkin w jednym. 

Nawet najeść nie można się dla przyjemności bo zły duch wątrobiany pokaże nam miejsce w szeregu. Zegnie nas bólem gniotącym, zaskakującym i frustrującym. 

Zostałam skazana na picie wody niegazowanej i łykanie tabletek na wszystkie dolegliwości świata, a dbałość o swoje ciało powinna mi zajmować czas od rana do wieczora. Sadyści kosmetyczno -farmaceutyczni nie próżnują, właśnie próbują mi wmówić, że moje cztery litery żądają już nie tylko pachnącego melisą, tłoczonego w aniołki papieru toaletowego ale nie potrafią się obyć bez specjalnego płynu do mycia tych czarujących okolic. Czekam teraz na specjalną szczoteczkę do czyszczenia zagłębienia mojego pępka. Skoro pytają mnie o ładne pachy, zaraz zaczną wypytywać i o odpowiednio uroczy i zadbany pępek. 

Pomału zaczniemy marzyć o burkach. 

Pokazujesz nogi - lansujesz się. Zakrywasz nogi - pewnie masz żylaki. Masz zmarszczki - nie dbasz o siebie. Nie masz zmarszczek - pewnie się ostrzykujesz. I gdzie jest złoty środek?

Tak. Miałam urodziny. Zbliżam się właśnie do granicy, w której kobieta przestaje być kobietą, a staje się niewolnikiem gabinetów odnowy biologicznej i ofiarą cudotwórców chirurgii kosmetycznej, W której ze śmieszących wszystkich makijażem próbuje odnaleźć w sobie resztki urody. Piątka w dacie urodzenia wyrzuca cię po za nawias społeczeństwa. Fiuuuuu.....pani tu nie stała! Suń się babcia.

W czasach kiedy nie stać mnie było na waciki kosmetyczne i zmuszona byłam do używania w zamian papieru toaletowego, kiedy pożyczałam buty od mamy, bo na swoje odkładałam 3 miesiące nauczyłam się jednego - mogę żyć bez drogich kremów, albo właściwie bez żadnych kremów. 

I wiecie co? Każdy się zestarzeje. Czy nie lepiej wyglądać tylko staro, niż staro i śmiesznie?

Następnym razem obiecuję coś bardziej zabawnego. Czas się otrzepać!