Słaba płeć czy Unia Siusiaków?

„No, i rozbiła Józkowi małżeństwo ta Kasia. Kto by to pomyślał!! Już Ziutek u Wikty nie mieszka, zabrała go od niej” – podsłuchałam w dzieciństwie rozmowę starszych, która dla mnie przeznaczona oczywiście nie była. Podsłuchałam ją dlatego, że ciocia Krysia przybiegła z rumieńcem i natychmiast dała znać mojej mamie, mrużąc w charakterystyczny sposób pomalowane na kolor zielony lewe oko, że „Dzieci z pokoju należy usunąć” co dla mnie oznaczało „Dzieci są proszone o przejście na podsłuch do przedpokoju”. W końcu telewizja w tym czasie była jedynie wieczorami, i to zaledwie jeden program, a życia człowiek musiał się uczyć.

Tak, Kasia rozbiła małżeństwo wujka Ziutka i cioci Wikty. W mojej głowie natychmiast pojawił się obraz potężnego babiszcza z łomem w ręce, które wtargnęło nocą do schludnego mieszkanka pokrytego rękodziełem cioci Wikty i wyciągnęło za włosy biednego Ziutka, rechocząc przy tym złośliwie. Pamiętam jak bałam się pierwszego spotkania z Kasią, i za nic nie chciałam wyjść spod stołu żeby się z nią przywitać. Miałam tez obawy, że mój ojciec tez może tak skończyć porwany, zawleczony do jakiejś piwnicy i tam skonsumowany boleśnie acz ukradkowo.


Kasia okazała się drobną blondynką, skromnie uśmiechniętą i delikatną. Nie mogłam zrozumieć, jak też dała sobie radę z forsowaniem drzwi i porywaniem wujka, a przede wszystkim jak poradziła sobie z dużo większą ciocią Wiktą. Dziwne było też to, że wujkowi Ziukowi stan porwania wydawał się całkiem podobać. Głaskał Kasię po kolanku, ćwierkał do niej, całował po rączkach i wcale nie zamierzał uciekać do cioci Wikty.

Miałam jeszcze ciocię Anię, która „łapała na dziecko”. Tu już sprawa zupełnie jasna, podkłada się takie dziecko na chodnik, przywiązuje sznurek do lewej nóżki i ukrywa za krzakami. Idzie sobie wesoły i pogodny, a ciągle w stanie kawalerskim wujek Krzysiek i nagle widzi na chodniku płaczące pachole. Jako dobry obywatel i mężczyzna o wielkim sercu schyla się po maleństwo, łapie je na ręce, a za krzakiem ciocia Ania pociąga sznurek i wiuuuuu…Krzysztof wpada prosto w ramiona harpii Ani. I koniec. Nie miał chłopina wyjścia. Musiał się ożenić.

Ostatnio miałam okazję przeczytać artykuł, w którym autor pastwił się nad kobieciną, która w akcie desperacji i prób ratowania małżeństwa uwiodła męża i zrobiła (sobie) z nim dziecko. Jak się takiego osobistego męża uwodzi? Otóż, aby akt podstępnego uwodzenia zakończył się sukcesem należy zakupić ładną bieliznę, przygotować pyszną kolację, dobrą muzykę i wino, a następnie takiego męża zawlec do łóżka i zmusić go do uprawiania seksu.

Taki uwiedziony mąż nie ma pojęcia co się święci, co prawda może go trochę zdziwić fakt, że mało już kochana Edyta podaje mu sztukę mięsa opierając tacę o własne, gołe piersi ale może jej gorąco? Może przystąpiła do klubu nudystów? W Polsce jesteśmy bardzo tolerancyjni, a więc biedny uwodzony absolutnie nie widzi nic dziwnego w fakcie, że Edyta prawie naga leży na stole między sałatkami i dolewa mu wina rozsmarowując część tego napoju bogów na swoich krągłych udach. Pewnie myślał, że to kuracja antycelulitowa albo jakas maseczka cielesna. A potem szast-prast, jednym celnym kopem Edyta wysyła męża na łóżko, zdziera z niego kolejne warstwy odzieży wierzchniej i takiego zamroczonego, niewinnego, a rozleniwionego ciepłym posiłkiem, gwałci do upadłego (a może raczej do opadłego). I klops.


W oko wpadł mi tez kiedyś mały tekścik, w którym jedna z byłych narzeczonych Naszego Sławnego Boksera opowiadała jak to przylutowała na dyskotece jednej pannie, która do jej osobistego narzeczonego zdawała się czynić jakieś umizgi niewczesne i zakusy okrutne. Myślę sobie, że słabych mamy tych bokserów skoro osobiste narzeczone muszą występować w roli goryla i obrońcy cnoty napakowanego sportowca.

Problem jest międzynarodowy, zawodząca Dolly Parton dopełnia obrazu. Co ona robi? Prosi grzecznie, żeby niejaka Jollyn nie odbierała jej faceta. A facet pewnie ziewa gdzieś na ławce, na uboczu, ogląda sobie paznokcie, czyści ucho i lekko znudzony czeka co tez z tej całej zawieruchy wyniknie.

Czytając te wszystkie artykuły, słuchając co przeszłe pokolenia kobiet mają nam do przekazania dochodzę do wniosku, że mężczyzna jest jak nielot kiwi. Można go skusić dobrym ziarnem, można mu rozbić gniazdo, poluje się na niego za pomocą pisklęcia, a ewentualne rywalki należy załatwiać z pięści . On sam natomiast, ma w mózgu jedynie jedną komórkę odpowiedzialną za wzwód, i nad tym wzwodem i tą komórką nie jest w stanie sam zapanować, bo siła ich przeogromna.