Żyj i daj rzyć innym! czyli nasza codzienność jest jak Blair Witch, a projektuje ją każdy z nas.

Dlaczego mam wrażenie, że świat opanowali terroryści dnia codziennego?
Dlaczego wchodząc w tłum muszę zostać kopnięta, opluta, i ktoś wczepi mi się psem w piszczel? 
Dlaczego psy sąsiadów zostawiają produkty przemiany materii na trawniku przed moją bramą? 
Dlaczego mój sąsiad odpluwa solidnie każdego ranka wprost na ulicę trzy razy, tak głośno, że budzi mnie z mojego cudownego snu pod błękitną kołderką? 
Dlaczego kiedy moja koleżanka opowiada mi o swojej ulubionej potrawie kulę się w sobie i mam ochotę prosić o litość, bo jej głos rozsadza moje bębenki i wbija mi się pod paznokcie? Dlaczego zewsząd słyszę jęk, że przed Świętami najpierw trzeba się dorobić garba, i bólu pleców, pokłócić o to kto sprząta łazienkę a przy kolacji wyciągnąć pretensje z ostatniego ćwierćwiecza? 
Dlaczego nie potrafię krzyknąć STOP kiedy X opowiada bzdury o Y wprost do ucha Z?
Dlaczego zgadzam się na rzeczy, na które nie mam ochoty?
(na ostatnie dwa pytanie proszę nie odpowiadać, znam odpowiedz ) 

Marudzę? Przysięgam, że mam wrażenie , że żyję w jakiejś bańce. Jeśli tylko spróbuję wystawić z niej chociaż jedną kończynę, zostaję rażona prądem. Wciągam z powrotem nadpalonego kulasa (w tym wyrazie z pewnością nie ma litery T!) i próbuję ugasić pożar. 
Jeszcze trochę i rzeczywistość mnie przerośnie, a przecież "był czas przywyknąć". Jakoś nadal przywyknąć nie potrafię, albo nie chcę. 

Moje zadziwienia ostatnich miesięcy:

Zadziwienie pierwsze:
Jak cudowny byłby świat, gdyby ludzie go nie komplikowali! Weźmy za przykład Małgosię. Małgosia jest nieszczęśliwa. Moim zdaniem ma do tego niezbywalne prawo. Za tym fatalnym samopoczuciem stoi jej narzeczony. Narzeczony jest zrobiony ze ścinków i pakuł, i z pewnością nie ma znaku jakości Q wykutego na piersi. Po pierwsze zdradza Małgosię gdzie i z czym może, tak często, że dla Gosi już nic nie zostaje, po drugie od 15 lat nie potrafi znaleźć pracy, po trzecie mówi jej prosto w oczy "Wiesz co Gocha? Trochę cię lubię ale nie róbmy z tego wielkiego halo".  

Dla większości istot żywych jego znaki są więcej niż jasne, oznaczają dla samicy sygnał natychmiastowej ewakuacji. Dla nieszczęśliwej Gosi, niestety, jest to jedynie zachęta do zwiększenia siły ataku miłości. Zgodnie z zasadą "ja wiem, że wy mnie nie kochacie, ale my was tak długo będziemy kochać, aż wy nas wreszcie pokochacie!". Kobiety, ja was proszę - zrozumcie - TO NIE DZIAŁA! Króliczek nie może strzelać do myśliwego. Króliczek ma jedynie kluczyć, mylić tropy i wywijać omykiem, a nie skakać myśliwemu na plecy i wciskać mu ten omyk w gardziel szepcząc "I love you". (dopuszczalne jest jedynie przegryzienie tętnicy szyjnej myśliwemu przez króliczka vide Monty Python). 

Jest taka ciekawa prawidłowość - wszyscy mężczyźni chętnie wracają do tych króliczków, których nie udało im się złapać i udusić w buraczkach. 

Zadziwienie drugie:
Dzieci nie powinno się odzierać z marzeń. Bez względu ile te dzieci mają lat. Mój dorosły syn w luźnej rozmowie, przypomniał sobie o wszystkich zwierzątkach, które hodował w dzieciństwie. Opowiadając narzeczonej o żółwiu, dorzucił lekko:
- Niestety żółw zachorował i rodzicie wysłali go do Indii do jakiegoś specjalisty.

Tu oczywiście zapadła cisza, jako, że prawda była bardziej upiorna. Żółw zdechł był sobie i został spokojnie zakopany w ogródku, niestety nie stać nas było na bilet lotniczy i ostatnie obmycie w Gangesie dla niego. 
- Jak to? A ja całe życie wierzyłem, że ten cholerny żółw żyje sobie gdzieś tam na wolności! Jak mogliście mnie tak okłamać?

Zastanawiam się czy powiedzieć mu prawdę o Świętym Mikołaju i bocianie, czy poczekać jeszcze 5 lat aż skończy trzydziestkę? 

wIEPRZU, zadziwiony i najedzony aż po uszy
(zdjęcie ze strachem w oku -autentyk, wywaliło korki w domu sukubów, a ja zamiast poświecić sobie telefonem zrobiłam selfie albo fear -photo przez pomyłkę. Zdjęcie wyszło bardzo trendy, ponieważ teraz nie robi się już dzióbków, a jedynie otwiera się lekko usta. Z moich akurat wychodziło jedno bardzo niecenzuralne słowo. Że fryzura trochę nie tego? Noc była!)