"Edukacja, poprzez kierowanie energii na rozwój mózgu, zabiera energię niezbędną kobiecie do rozwoju jej organów rozrodczych."czyli Pixies inside my bra.

Postanowiłam niedawno zostać kobietą elegancką. Ponieważ każde wielkie przedsięwzięcie należy zaczynać od rzeczy prostych i drobnych , zaczęłam od posprzątania przedmiotu nazywanego - damską torebką. Niestety przeceniłam swoje możliwości. Kopca, który wyrósł przede mną na stole, pozazdrościłby sam Kościuszko. A to wszystko moje. Powstrzymałam się przed opublikowaniem zdjęcia, ponieważ mam szacunek dla mojej mamusi, która czasem lubi tu zajrzeć i sprawdzić czy czasem nie przynoszę jej wstydu. A ja przed mamusią zawsze udaję, że mam świat pod kontrolą.

Ilość pustych paczek po papierosach sprawiła, że zaczęłam się zastanawiać nad rzuceniem palenia. Sterta zapłaconych rachunków, sprawiła, że zaczęłam się zastanawiać nad rzuceniem zakupów. W trybie natychmiastowym. Pocieszyła mnie za to ilość bilonu znaleziona pod podszewką. Spokojnie starczy na zakup nowych paczek papierosów i zapalniczki, ewentualnie może służyć jako rezerwa emerytalna.

 Jako kobieta mało praktyczna nie posiadam portfela. Dlaczego? Nie wiem. Kto by tam zrozumiał kobietę!? Pewnie z tych samych powodów, dla których nie obejrzałam Tytanika, Avatara czy Tańczącego z Wilkami. Bo nie, i już.

Pieniądze wrzucam do kieszeni, wkładam w biustonosz, jak barmanka z podrzędnego baru, albo noszę w woreczkach i zużytych kopertach. Oczywiście za każdym razem kiedy muszę płacić, wiję się ze wstydu jak glista kocia. Przychodzi paniusia z czerwonym pazurem (znaczy z pełnym kompletem 10), buciki na obcasiku, kupuje sobie szmineczkę, po czym wyciąga kopertę z Miejskiego Urzędu Oczyszczania Miasta i wytrzepuje stamtąd bilon, następnie grzebie w sakwojażu wyciągając stertę papierzysk i drugą kopertę,(tym razem wezwanie na trzeci komisariat policji - (niektórzy już wiedzą dlaczego to wezwanie), i wyjmuje banknoty. Myślę, że robię wrażenie solidnie stukniętej.

Jeśli robię zakupy z własnym mężem, sytuacja się nieco komplikuje, ponieważ on, dla odmiany, posiada portfel i nie waha się go użyć publicznie. 

Trzeba przyznać, że ma facet cojones. Prawda?

Miałam kiedyś sąsiadkę, która nosiła pieniądze w majtkach. W momencie dokonywania zakupów podnosiła spódnicę i nurkowała dłonią w niewymownych. Pamiętam minę sprzedawcy z warzywnego....  Mówią, że pecunia non olet, ale ja bym się czasem sprzeczała....ta pecunia mogła zalatywać makrelą.  

Ja w majtkach nie noszę nic, za to w moim biustonoszu podobnie jak w torbie, znajduje się osobny, mikrokosmos. Bardzo możliwe, że są tam nawet jakieś obce cywilizacje z wysoko rozwiniętą popkulturą. Czasem mam nawet wrażenie, że gra tam muzyka... Głównie jednak można tam znaleźć zapalniczkę, klucz i pieniądze. Zapalniczkę i klucze dlatego, że boję się, że mogą przepaść w światach równoległych mojej torby. Jeśli wrzucę coś do tej kipiącej gardzieli, to jestem pewna, że odnajdzie się dopiero po wielu tygodniach. Gdzie w tym czasie przebywa? Co się z tym dzieje? Czy pojawia się w innej torebce, innej Gabryśki z innego wymiaru? Czy jej to nie dziwi? Do tej teorii doszłam po tym, jak znalazłam we własnej torbie 4 długopisy, których wcześniej na oczy nie widziałam, i korek od pięknie pachnących perfum, nieznanej mi nazwy. Ktoś może zgubił? Może moja torba ma wbudowany świstoklik wewnętrzny, taki jakiego używał Harry Potter?

W sumie, noszę tę torebkę jako wielki, osobisty worek na śmieci i trochę się jej boję. Dokumenty trzymam w tylnej kieszeni spodni, albo za paskiem. Paszport w czasie podróży także w biustonoszu. Długopis noszę w skarpetce!(latem nie pisuję) Może się zdarzyć, że jak już się tak roześmieję pełną piersią to zza dekoltu wyskoczy mi klucz z breloczkiem lub kilka monet. Kiedyś podróżowałam, przez całkowite roztargnienie, z ołówkiem między półkulami moich piersi, a z dekoltu wystawała jedynie główka diabełka z wyciągniętym czerwonym języczkiem. Zrobiłam furorę na lotnisku. 

Ostatnio otrzymałam od syna komplement. Powiedział, że nie spotkał jeszcze takiej kobiety jak ja. Tak...tak, myślę, że niełatwo mu będzie. Synu, ale przyznasz, że nudno to nigdy nie było, prawda?

Poza tym, nic mi nie dolega. ;-)

Pieprzu - wyspowiadany.