Z miłością jak z pa­piero­sem - trud­no jest zerwać czyli Jak delikatnie pozbyć się mężczyzny bez zamordowania jego ego?

Wiesz po czym poz­nasz, że to ta praw­dzi­wa, wiel­ka, je­dyna miłość?
Gdy mi­mo wszel­kich prze­ciw­ności, oso­bis­tych lęków, czy wiel­kiej chęci zer­wa­nia tej zna­jomości nic nie będzie w sta­nie Was rozdzielić. 

A jeśli nie? Jeśli to był tylko samogon, nadpleśniały serek lub pomidor bez smaku? Męczymy się czy rozcinamy kajdan jednym uderzeniem miecza (czyli słowem, słowem siostry)?

Oczywiście, sprawę należy najpierw uważnie rozważyć. Co nam się w danej chwili bardziej opłaca? Bo na zerwanie możemy przecież ewentualnie chwileczkę zaczekać, nie pali się (no, chyba, że się pali bo za rogiem czeka brunet naszego życia z obrączką w kieszeni). 

Nie powinnyśmy zrywać jeśli czeka nas przeprowadzka związana z wnoszeniem mebli na górę, pakowaniem, rozpakowywaniem i inne podobnie okrutne sprawy, które mogą zniszczyć nam tipsy i makijaż - do tego potrzebujemy mężczyzny. 

Nie powinnyśmy też przecież zrywać tuż przed opłaconą już wycieczką na Wyspy Bahama, szczególnie jeśli zainwestowałyśmy w opaleniznę, kostium kąpielowy, pedicure i brazylijskie bikini (to nie kawałek szmatki ale bolesne usuwanie owłosienia z pewnych miejsc na ciele). Absolutnie! Dasz radę. zaciśnij zęby i chwytaj dzień! Druga taka okazja może się prędko nie pojawić. 

Nie powinnyśmy też zrywać jeśli ukochany właśnie dostał zwolnienie z pracy, złe wyniki badań albo wezwanie na przesłuchanie w zawiłej i niezrozumiałej dla nas sprawie karnej. Należy poczekać przynajmniej tydzień, kiedy już oswoi się z jednym nieszczęściem i będzie mu łatwiej przyjąć na klatkę drugie.

Jeśli jednak zdecydujemy się, że ta rybka nie powinna już pływać w naszym basenie, musimy zadbać o odpowiednią oprawę wydarzenia. Zrywanie przez wysyłanie SMS-a, e-maila czy też whatsappa należy do grzechów niewybaczalnych i absolutnie nie przystoi damie. Trudno, musisz spojrzeć karpiowi w kaprawe oczko, choćby nie wiem jak było to bolesne i wywoływało migrenę, globus czy też kołtun. 

Po pierwsze gdzie? 

Nie w domu przecież!I z pewnością nie na wieczornym spacerze w lesie. A nuż kawaler zareaguje nerwowo, albo też zaleje się łzami i nasze dobre serce zostanie skruszone na miał (a brunet nie będzie czekał wiecznie!). Dobra restauracja (najpierw zamów, zjedz i poczekaj aż zapłaci), elegancki pub będą odpowiednimi miejscami. Nie będzie przecież krzyczał i płakał przy obcych konsumujących barszczyk z uszkami. 

Po drugie jak się ubrać? 

Oczywiście naszą zasadą jest lśnić i pięknie wyglądać nawet na porannym joggingu - to wiadome! Zalecam jednak przygaszenie naszego lśnienia i błyskania perlistym uśmiechem, robienia dzióbków i wystawiania piersi i krągłych, jędrnych ud na widok publiczny. Nie odejdzie, przecież głupi nie jest! Dlaczego miałby tracić najpiękniejszą dziewczynę na świecie (którą jesteśmy - to już wiemy i tego się trzymamy). Gasimy więc ognie w oczach, spłaszczamy dzióbek, mierzwimy puszek i zasmucamy twarzyczkę. Niech widzi, że cierpimy, że nurzamy się w rozpaczy (ale z umiarem, bo nie chcemy się przecież w niej utopić /nie musi wiedzieć, że mamy kapok i przystojnego ratownika na boku).

Czerń zawsze będzie odpowiednia.  Mówimy matowym, lekko łamiącym się głosem (ale zimnym jak stal, nie może wyczuć żadnej niepewności bo nie puści!). 

Co mówić?

Żadnych tam bzdur o tym, że potrzebujemy przestrzeni - to kwestia mężczyzn. Od razu  zorientuje się, że coś tam kręcisz. Najlepsze powody to - "nie jestem Ciebie warta" (podbudowuje jego ego), "próbowałam Cię pokochać, ale czuję, że nie mogę dać ci tyle ile dajesz mi ty" ( srutututu, nic w sumie nie znaczy ale dobrze brzmi). I ostatnie zdanie, które dla większości mężczyzn jest jak śmignięcie batem po piszczelach, podcięcie pęcin i kolan, totalną kastracją za pomocą dwóch jedynie słów: - "zostańmy przyjaciółmi". Jasne, że to się nie uda, ale przynajmniej będziesz miała lepsze samopoczucie. No, przecież się starałaś. 

A teraz ważna rzecz siostro! Jak raz odejdziesz to już nie wracaj. Choćby cię swędziało, piekło i mierziło w piersi. Koniec to koniec, bo na drugi raz nikt nie weźmie cię serio. I nie martw się, zamknęłaś jedne drzwi, żeby otworzyć drugie. 

Bardzo Zły Pieprzu:-)