Lubię ludzi, którzy decydują się na odrobinę szaleństwa. Co ja mówię...?! Uwielbiam ludzi, którzy decydują się na odrobinę szaleństwa, łamiąc zasady i paląc na popiół rutynę własnego życia. Odrobinę szaleństwa, powtarzam. Nie chodzi mi o rzucanie się ze szczytów w dół bez spadochronu.
Sama jestem gorącym zwolennikiem tego żeby oszaleć od czasu do czasu i zrobić coś czego nikt się po nas nie spodziewa, a najmniej my sami. Rany, co za ulga. Nasz życie, które zamyka się pomiędzy 07.00 rano, a 23.00 wieczorem nareszcie zostaje zaburzone. 23,00 staje się 17.00, a 7.00 może być i 5.00 nad ranem.
I jakież to cudowne uczucie, że każdy dookoła chce nas uratować przed postawieniem kroku prosto w przepaść i złamaniem karku! A przecież to nasze błędy, do licha, i my się z nimi będziemy mierzyć. My będziemy pić to piwo, którego sobie z radością nawarzymy.
Wszyscy dookoła biegają , chwytają się za głowę, radzą "Ja ci dobrze radzę, nie rób tego"..."Matko, co za pomysł . Całkowicie oszalałaś", "Głupszych rzeczy w życiu nie słyszałam"...a ja sobie siedzę z uśmiechem na fotelu i jestem dumna z mojego małego szaleństwa.Widzicie mnie? Uśmiecham się uroczo, nóżkę założyłam na nóżkę, kiwam sobie stopą w lewo i prawo i mam wszystko gdzieś. Gadajcie co chcecie, ja i tak zrobię co chcę. Chcę popełnić szaleństwo, to je sobie popełnię na własny rachunek, za własne pieniądze i najwyżej będę was wszystkich zanudzam opowieściami o tym jak bardzo nieszczęśliwa jestem. Trudno, przygotujcie się na to.
Moja kochana koleżanko, która wyrąbała sobie swoje szczęście (ukryty w szafie paszport) za pomocą siekiery. Kocham Cię!
Moja kochana koleżanko, która otwiera teraz firmę za granicą, zakochała się po 50-tce i znalazła miłość swojego życia.. Jestem z Tobą, cieszę się każdym Twoim małym sukcesem, Wyglądasz pięknie, a Twoim uśmiechem można oświetlić New York! Podbijesz świat! Yeah!
Moja kochana koleżanko, która właśnie się zakochała i jest szczęśliwa od wczesnego ranka do wczesnego ranka, a oboje zdecydowali się żyć w dwóch krajach. Jestem z Wami. Tańczę z radości, że miałam w to swój mały wkład.
Moja kochana koleżanko, która zdecydowała się na życie z młodszym o 15 lat mężczyzną. Jesteś wspaniała. On jest wspaniały. Trzymam za was kciuki.
Moja kochana koleżanko, która boi się dać szansę swojemu szczęściu - daj spokój, jeśli to szczęście miałoby trwać nawet chwilę, to warto to przeżyć i mieć piękne wspomnienia, niż żałować że się nie spróbowało. Prawda? Do licha! Życie masz tylko jedno.
To co? Zatańczymy sobie?
Wasz Na wieki Oddany Czarny Pieprz w podskokach! (ach, ale ja jestem szczęściarą, że znam takich fajnych ludzi).
Macie jakieś fajne szaleństwa, którymi można się pochwalić?
Ja na przykład w ciągu jednego dnia rzuciłam wszystko i wyjechałam do Narnii.
No ja mam kilka za soba. Z tym ze nie jestem pewna czy jest sie czym chwalić hehe.... Z tym ze z wiekiem coraz bardziej przewidywalna jestem.
OdpowiedzUsuńA tuś mi kochany Czarny Pieprzu alias Wieprzu.
OdpowiedzUsuńMimo, że i tak Cię kocham, za ten post kocham Cię niemal do szaleństwa.
Bo właśnie tylko tego było mi trzeba.
Ni omieszkam się zastosować. Z takim błogosławieństwem!:))
Ano było trochę tych szaleństw ale....czy chwalić się czy nie....?;)
OdpowiedzUsuńJako 20 -stka porzuciwszy dom rodzinny zakotwiczyłam na,, drugim końcu kraju,, by niebawem wyjść za.... 13- cie latek starszego :) Nie, nie żałuję...
Dziś w perspektywie kolejne przemeblowanie życia i przeprowadzka,, nazad,, w rodzinne strony....... Małżon. póki co ten sam ale..... kto wie..? :)) Pozdrawiam.
Chyba pójdę oszaleć :)
OdpowiedzUsuńA do Narnii rok temu nie wyjechałam,bo mi tego szaleństwa właśnie zabrakło.Zwyciężył zdrowy rozsądek i kalkulator.I bardzo dobrze,bo obecnie wcale tego nie żałuję. Chyba swojego szaleństwa muszę poszukać w innym miejscu;D
Marzeno - znaczy to nie była TA PRAWDZIWA NARNIA:)
UsuńCzasami człowiek musi, inaczej się udusi. Tak. Z tym, że możliwe są też szaleństwa kontrolowane, czyli z rozmysłem i determinacją robienie czegoś co nie ma niby sensu ale bez czego dusza zwinęłaby się w człowieku jak suchy liść.
OdpowiedzUsuńWtedy to się nie nazywa szaleństwo, tylko pasja ;-)
UsuńNo, prawda. Ech, niezdolnym oszaleć :(
UsuńOve...zdejmij nogę z hamulca i daj sobie luuuuuuz:)
UsuńNajwiększym szaleństwem (z perspektywy wszystkich znajomych, bo dla mnie to była oczywistość): Wsiadam w samolot, lecę do kraju, którego nie znam, do faceta, który twierdzi, że nie może (nie chce?) ze mną być, żeby mu powiedzieć że się grubo myli. Miałam rację. Jesteśmy ze sobą już osiem lat :) yeah!
OdpowiedzUsuńach...Bebe....piękne, piękne szaleństwo:))) takie na moją listę gratulacyjną:)
UsuńNajciekawsze jest to, że większość osób twierdzi, że zdarza im się robić w życiu coś szalonego... Tylko że dla jednego szaleństwem jest kupienie fioletowych majtek, a dla innych wyjazd na roczny wolontariat do Sudanu... Piękne w życiu jest to, że nikt nikomu nie broni szaleć na miarę własnych standardów szaleństwa :-)
OdpowiedzUsuńKalina - tak, a dla niektórych wypisanie w toalecie nqa ścianie "Głupi Kaowiec"...szalejemy na miarę możliwości swoich:)
Usuńniech żyją takie posty Czarna )))))))))))))))))))))))
OdpowiedzUsuńoszalałam już dawno )))))))) i z Twego powodu także ;)
teatralna = love you:)
UsuńSama jestem gorącym zwolennikiem tego żeby oszaleć od czasu do czasu i zrobić coś czego nikt się po nas nie spodziewa - wyjęte z moich ust ;) super piszesz
OdpowiedzUsuńAelin - zajrzałam, pięknie oszalałaś. Zazdroszczę miejsca szaleństwa.
UsuńCzy skok na bandzi bez bandzi sie liczy?
OdpowiedzUsuńNo wlasnie taki skok sobie zafundowalam w sensie wyjaz do innego kraju bez bandzi.
To juz nie jest szalenstwo to jest obled!
Oh...Ellen...ja też tak...w 2007, a później poprawiłam w 2012:)
UsuńA co z koleżanką, co się zakochała w Pieprzu, a On jej dał nogę za granicę??!!
OdpowiedzUsuńMarzyniu, nawiedzę Cię z pewnością, moje dziecko zostało na tej Rzeszowszczyźnie i tymczasem na horyzoncie zmian nie widać:)
UsuńJa w wieku 24 lat przeprowadzilam sie do innego panstwa, do mezczyzny, ktorego znalam pare dni. I... jestem z nim szczesliwa od 10 lat :D
OdpowiedzUsuńmmmm...a nie można by tak uchylić rąbka tej pięknej tajemnej historii?
Usuń24.01 minęły 3 lata jak zamieszkałam w obcym kraju, do którego przybyłam bez pieniędzy, koneksji i znajomości języka, za to z nowym Ukochanym o 8 lat młodszym. :)
OdpowiedzUsuńtoterama:)))))))))) idę szpiegować Twojego bloga, mam nadzieję, że znajdę tam szczegóły tego pięknego szaleństwa:))))))
Usuń