Jak świnić i nie połknąć jaszczura? Tylko dla dorosłych i bezpruderyjnych.

Dawno nie zaglądałam na półkę z polską literaturą kobiecą. Kobiecą, bo pisaną przez kobiety dla kobiet (ku pokrzepieniu serc niewieścich). Jak zauważyłam, literatura ta ma kilka kierunków:

Po pierwsze :
Cudowne miejsca, z dala od zgiełku wielkiego miasta, zazwyczaj pachnące wanilią, bzem lub ukryte w cieniu magnolii. Tam własnie nasza bohaterka osiada na stałe i poznaje - koniarza, rzeźbiarza, nadmuchiwacza rybek ozdobnych lub innego popaprańca ( w skrócie jest on wariacją Kusego z Rancza).

Po drugie :
Niekochana, zdradzana żona poznaje kobiety, które ustawiają ją do pionu i pokazują, że życie bez tego wieprzka Kazia może być piękne. I kiedy już nasza bohaterka zrzuci 50 kg, przebiegnie maraton, wespnie się na szczyt szczytów - pojawia się królewicz Staś (adwokat, lekarz, manager), który pokazuje jej , że w życiu jeszcze wiele się może zdarzyć. Pa-pa Kaziu, mam prawo do szczęścia ze Stasiem. (Liga broni! Liga radzi! Liga nigdy cię nie zdradzi!)

Po trzecie:
Powieść dla kobiet roi się od samotnych matek obdarzonych dziećmi o niesamowitej inteligencji, wnikliwości i znajomości savoir-vivre . Dzieci te już od najmłodszych lat cytują sentencje łacińskie, analizują ludzkie charaktery lepiej niż panna Marple , udzielają życiowych rad i sypią anegdotami jak z rękawa.
Pogubiłam się w tych dzieciach kompletnie, przyznaję. No, bo jeśli...Zosia to matka Marysi i Krzysia, Weronika jest matką Zosi i Rysia, Rysia ma w domu Weronikę i Zdzisia...to kim do licha jest Krzysia? Po dogłębnym wertowaniu notatek ustaliłam, że Krzysia ma tylko męża Rysia.

Po czwarte:
Chłopy, w większości to jętki jednodniówki. Podfrunie, zapyli i odleci w dal. Porządni są tylko ci co dopiero nadejdą. Ogólnie, chłopy to żłoby. Jeśli w powieści pojawi się jakiś porządny, to wiadomo, że gej albo zakamuflowany poligamista.

W sumie, ten sam temat można obrabiać na mnóstwo sposobów, dodając w razie potrzeby odpowiednią liczbę  dzieci, psy, konie, koty, teściowe, koleżankę z problemem alkoholowym. I żeby sprawa była jasna - nie mam nic przeciwko babskiemu pisaniu, na babskie tematy, dla bab. Też lubię poczytać, bez obrzydzenia, z przyjemnością. Czytanie o miłości, i zwykłym życiu ma dla mnie działanie katartyczne po morderstwach, dewiacjach, nieszczęściach, antysemityzmie, którymi się zwykle napycham jak makaronem z sosem pomidorowym.

Tym razem odkryłam jednak trzeci wymiar babskiego pisania - powieść erotyczna. Polska powieść erotyczna podeszła mnie znienacka. Biorąc do ręki książkę (a raczej czytnik), przygotowałam się na jeden z wyżej opisanych scenariuszy.Czytanie powieści dla kobiet, to właściwie jak witanie się ze starym znajomym - spokojnie, bezpiecznie, niespiesznie. Leżę więc sobie na sofie, na dowolnie wybranym boku, siorbię kawkę i zagryzam ciasteczkiem...i nagle, jak mnie nie łupnie przez potylicę zdanie:

"Misiu jęknął, Michalina przełknęła jego smak, wstała z kolan i mocno się do niego przytuliła"
Niestety, Misiu nie był usatysfakcjonowany "Jeszcze trochę musisz się poduczyć - zarechotał"

Ejże - pomyślałam  - coś ostro jak na babskie pitu-pitu. Ale feministyczny gniew, przesłonił mi myślenie o tym na całe 10 minut)
Nie wiem jak to jest u was, ale gdyby jakiś Misiu zarechotał w ten sposób po moim wstaniu z kolan, byłby to ostatni rechot w jego życiu. Bardzo możliwe, że byłabym też ostatnią kobietą, która "przełknęła jego smak". .

Podziwiam, że ktoś potrafi wyprodukować zdanie:
"Smak, który poczuła, nie był smakiem jego ust. Nie był też smakiem kropli deszczu. Był smakiem jego męskości"
"ich języki się splatały niczym wodorosty"

Gdybym ja coś takiego napisała, pewnie umarłabym ze śmiechu. Bez ironii - podziwiam. ( niestety, sama mam wizję biednych, splątanych jęzorami kochanków, którzy otwierają z przerażenia oczy i próbują ciągnąć jęzory, każde w swoją stronę, supłając jej jeszcze bardziej)

Przeczytałam książkę do samego końca (tyle sutków ile z bohaterkami powieści, nie wyssałam nigdy w życiu. Może dlatego, że nie jestem fanką ssania sutków?) i zasępiłam się nad mizerią języka Kochanowskiego w temacie seksu. Kobieta ma - kobiecość. Mężczyzna ma - męskość. I tyle.

Postawiłam sobie pytanie - Jak też w języku polskim można nazwać inaczej - męskość?

I udałam się po pomoc do Wikipedii, słowników synonimów, antonimów, słowników wyrazów obcych i googla aby uzyskać odpowiedź

Pomijając wyrażenia obelżywe i medyczne, mamy co następuje:

anakonda, bazyliszek cukinia, drąg, dropsik, dzida, flet, fred, frodo, fujarka, grucha, grzechotnik, grzyb, interes, jaszczur, pan Wacław, pan Strażak, pędzel, penetrator, pyton, sisiorek, siurek, trąba, tropiciel, szlaban, strzelba.

Czy któreś z tych słów nadaje się, żeby zastąpić MĘSKOŚĆ? Sprawdźmy;

Marysia przylgnęła ustami do jego podniesionego szlabanu.
Przesuwała dłonią po panu Wacławie, miarowo...w górę i w dół.
Marek zsunął bokserki, i jej oczom ukazał się nabrzmiały z pożądania grzyb.
Czuła jak rośnie cukinia w nogawce jego spodni.
.
Nie podziałało na mnie.

Z kobiecymi narządami jest jeszcze gorzej:
 pusia, szczelinka, myszka, kuciapka

Zanurzył palce w jej kuciapce....No, tak...a kuciapka na to - kwak, kwak.

Wszystko brzmi okropnie. Pisanie o seksie w naszym języku jest naprawdę trudne. Lepiej pozostać w obłoku dwuznaczności, niż bawić się we wrzucanie dropsika do szczelinki.

Wieprzu, z podarowaną świnką Pusią. (dzięki Miziu)