Należy starzeć się wraz ze wszystkimi swymi rówieśnikami Kto tego nie czyni, musi wreszcie zostać samotny czyli Gaudeamus igitur, iuvenes dum sumus!

Brykasz sobie przez życie, jak Tygrysek z Kubusia Puchatka, bierzesz przeszkody życiowe jak Kozakiewicz, suniesz gładko jak Kubica i nagle trach! Koniec. Zatrzymuje cię...reklama. I już wiesz, że jesteś stary, stary jak kamienice krakowskie, dąb Bartek i ciocia Hela. Gdyby nie reklamy, ja i moje koleżanki żyłybyśmy dalej w błogiej nieświadomości, i unosiły się na pluskających falach młodości. Nic z tego, rzeczywistość skrzeczy i ciągnie cię w dół za nogę z żylakami.

Czuję się jak Seth Brundle z filmu Mucha. Strach spojrzeć w lustro. To co POWINNAM tam zobaczyć marszczy mi skórę na plecach. Ze strachu.

Zacznijmy od góry - wypadają, siwieją i tracą sprężystość twoje włosy. Jeszcze wczoraj twoja głowa lśniła jak tarcza księżyca przy pełni, dziś masz już na głowie plechę wędrowną, kołtun wełnisty i łysiejesz z lewej strony. (na szczęście jest na to szampon - uffff) Skóra traci wilgoć, pod oczami tworzą się balkony wielkości gondoli, albo zmarszczki przypominające wyschniętą ziemię, po której wcześniej przejechały wozy drabiniaste i wyżłobiły w niej koleiny. Usta się zapadają, profil staje się nieostry, zaczynasz przypominać małpkę lub chomika. (i na to jest antidotum z najnowszym kwasem xylo-hektylo-wanilo-bambarasowym, formuła ulepszona)

Zęby? Nie czyść zbyt nerwowo, bo wypłuczesz je z wodą wprost do umywalki. 

Szyja? Jaka szyja kobieto? Nie nosi się apaszki z kreszu. A..nie masz apaszki? Został sam kresz. 

Piersi? W kolanach. I to jest pewnie powód, że kolana tez nawalają, bo piersi bez przerwy się o nie obijają. Bim-bam, bim-bam. Słyszysz? Masz małe piersi, i nie ma się co obijać? Nic się nie bój, twoje będą wyglądały jak sadzone jaja, które przeszły lifting u Salvadora Dali. Będą się zaczynały pod pachą i kończyły na pępku. 

Ręce? Wiadomo, że starzeją się pierwsze. Daj spokój, nie poradzisz.Najlepiej schowaj do kieszeni, albo wczuj się w styl Nelly Rokity. 

Dolna część ciała...tak, tu mamy hektary pola do popisu. Albo rozwolnienie non- stop, albo nadymasz się jak balon i bez specjalnego hiper-super proszku, ani rusz. Na dodatek hemoroidy i nietrzymanie moczu. Na udach cellulit, na łydkach żylaki tworzą malowniczy wzorek z pajączkami. Oooo...jakie ma pani piękne rajstopy! O, żesz kurdesz! Jakie rajstopy?

Wczoraj byłaś cool, dzisiaj jesteś blue. Bo jakże tu skakać do góry z czerwonymi koralami wokół odbytu, jak unosić się na fali kiedy przy okazji zostawiasz za sobą żółtą szarfę nieutrzymanego moczu? Jak oderwać się z zatwardzeniem od toalety? Jak iść między ludzi, kiedy jelita zachowują się jak szkocki kobziarz? 

 .

Koleżanka siedzi smutna przy stole. Czy powinnam podejść, położyć rękę na jej ramieniu (sprawdzić czy nie zażywa artro-kup-mnie-bo-warto, jeśli tak, wstrzymać się z klepaniem po plecach) spojrzeć jej przyjaźnie w oczy (sprawdzić czy czasem nie wysychają nadmiernie) i zagaić przyjaźnie i ze współczuciem - zgaga? 

A może akurat potrzebuje czegoś na pozbycie się gazów w jelitach bo czuje, że ma balon w rajstopach i to własnie zabiera jej radość życia? Pryk - stopa? 

A może jest smutna bo nie może się oddalić od toalety i powinnam jej zaproponować uro-siuro?

Kolega, przy koleżeńskim spotkaniu, opuścił nas trzy razy. Czy to już? Czy powinnam ze współczuciem zerkać na jego żonę? Czy wielokrotnie w nocy budzi ją dźwięk spuszczanej wody? Czy zaopatrzył już swoją apteczkę w prostato-lek? 

Czy warto myśleć o wakacjach , nowym fotelu z wysuwanym podnóżkiem (bujaliśmy się na nich dwa dni temu,  nieświadomi naszego starzenia się), rowerze,  skoro lwia część moich poborów powinna wylądować w aptece?

Wasz Wieprz, przerażony ale ze środkowym palcem uniesionym w górę! MERDE!