Czuje się ogłuszony, że ludzki umysł tak niewielką wagę przykłada do filozoficznej i metafizycznej roli ekskrementów czyli Merda d’Artista!

Żeby Zrozumieć jak to jest ze mną o poranku trzeba zamknąć oczy i posłuchać tego:
http://www.youtube.com/watch?v=6ekQncY1RIg&feature=colike
(tak całkiem na marginesie jestem De-phazzo uzależniona)

Tak, tak…taka właśnie jestem o poranku : delikatna, eteryczna, z resztkami snu ciągnącymi się za mną jak włosy anielskie, niespieszna, zrelaksowana; kroczę sobie pośród leżących na podłodze psich skór niczym nimfa wodna przez nenufary, docieram bosą stópką do kuchni i maleńką rączką zakończoną długimi paznokciami (o matko huto! jak ja nie lubię obcinania paznokci i tak odrastają!) nastawiam sobie pachnącą kawę w tygielku. Bajka, po prostu poranna bajka. Ludzie nie lubią wstawać rano, a ja uwielbiam. Dlaczego? Bo nie muszę. Mogę sobie ten poranek celebrować w nieskończoność. Potem ablucje łazienkowe(dużo wanilii i czekolady) i zabieram Beasty Boys na spacerek do ogrodu. Krasnale, sztuczne żaby, motyle i plastikowe muchomory zgromadzone nad basenem i poutykane sprytnie pod choinkami uśmiechają się do mnie na powitanie, kaczka pluszcze się w oczku wodnym sąsiada, koty leżą na trawie za płotem i wypinają się porannie do psów i w ogóle jest cudownie.

/gdyby ktoś miał ochotę zobaczyć jak rozpoczęły panowanie nad basenem krasnale to można tu http://zperspektywykrotkichnozek.blogspot.com/2010/07/witajcie-w-mojej-bajce-son-zagra-na.html teraz jest gorzej, dużo gorzej/

I nagle…zaczyna się. Bo nie zna życia kto nie mieszkał na małym, starym osiedlu domeczków z niewyobrażalną ilością emerytów dookoła. I żeby nie było, że brak mi doświadczenia życiowego - przez 15 lat mieszkałam w centrum miasta, w blokach, z ogródkiem piwnym, dyskoteką, klubem studenckim, akademikami i 2 szkołami dookoła, a także największa na tym terenie giełdą samochodową. Niejedno widziałam, niejednego doświadczyłam – nadzy studenci tańczący pogo w lasku, tabuny ekshibicjonistów czające się w krzakach obok akademików, sąsiedzi wyrzucający meble przez okno, pary kopulujące uroczo i rytmicznie na ławkach, ekskrementy parujące w porannym słońcu lub ukrywające się w czeluściach nieoświetlonej windy i tak dalej, i tak dalej. Jestem zahartowana!

No, ale do rzeczy. Tłum emerytów nie spoczywa na laurach, nie opala się w majowym słońcu, nie chodzi sobie boso po trawie, nie pluszcze ciał swoich życiem steranych w wodnych ruczajach, nie łapie w siatkę motyli, nie podziwia lotu ptaków przez lornetkę. Nie. Tłum emerytów od rana pracuje pilnie w obejściu. Sąsiedzi oprócz oczywiście ulubionych narzędzi gwałtu jak piły mechaniczne, kosiarki, podkaszarki, ubijarki, młoty pneumatyczne, wiertarki ręczne, udarowe, kolumnowe, wielowrzecionowe, siekiery, motyki, piłki, szklanki…(a nie, to chyba za daleko się posunęłam) mają usta, sztuczne szczęki i notorycznie krzywdzą mnie ustami swymi. Chyba mogłabym to nazwać gwałtem oralnym?

Zaczyna się niewinnie, od zwykłego „Dzień Dobry” przy płocie, potem jest narzekanie, że wszystko zdycha w ogródku bo samoloty, bo Amerykanie znowu cos rozrzucają, bo Putin coś rozpyla, bo rachunki za wysokie, i tak dalej, i dalej. Jeśli człowiek zdąży umknąć w tym momencie jest uratowany i może sobie pogratulować, jeśli nie…trafia w czeluście piekła, zagląda w najczarniejsze zakamarki czerni, śniadanie już nigdy nie będzie takie samo, a własna miska ustępowa zacznie go napawać przerażeniem. (w nawiasach moje myśli)

- A wie pani co…nie mam apetytu.
- Oh, jak mi przykro. (co do diaska mam powiedzieć?, że zaoszczędzi na wydatkach?)
- A bo wie pani, wczoraj zrobiłam kupę…
- (O kurzy kuper! Uciekać, uciekać…gdzie są psy???) taaak?..
- Patrzę (oh, nie, nie idź dalej)…patrzę, a tam cos w środku….
- Aaa? ? /oczy na boki, suchość w gardle)
- Myślę sobie – tasiemiec! (aaa! Po co naszykowałam sobie śniadanie? I tak go nie tknę..)
- Musze chyba..psy…do domu.. – dwa kroki w stronę domu.
- E, niech sobie poganiają.(przyszpilona) Biorę to w rękę /aaaaa! Litwo ojczyzno ty moja, ty jesteś jak zdrowie…./i widzę, że to się nie rusza….(buuu…mamo!)..umyłam pod kranem ( ten tylko sie dowie kto ..) i patrzę, a to plastik! Skąd plastik?
Tutaj włącza się sąsiad zza drugiego płota:
- Pani kochana! A ja peta znalazłem i kość! Skąd kość???? (niech się ktoś zlituje, niech cos wybuchnie, zawali się komin, ziemia rozstąpi)
- Zjadł pan? – pyta sąsiadka ciekawie
- ????Nie…wyrzuciłem na śmietnik! A pet też nie był mój, bo ja takich babskich nie palę.
- Ale to pewnie pan zjadł z chlebem!
- Pani(sąsiad tupie tłustymi nóżkami za płotem ze złości) mnie stać na szynkę, ja nie muszę petów zjadać! Co pani? Zgłupiała? (wycofuję się cichaczem)
- To skąd w kupie?
- W jakiej kupie? W rurze było!
- To z wodą pan wypił?
- A idźże pani w cholerę!

Miało być jeszcze o tym jak sąsiadka mnie goniła, żeby pokazać mi czyrak swój na pośladku ale wiecie co? Żal mi was drodzy czytelnicy, którzy wchodzicie tu przypadkowo wpisując w Google hasło: "angielskie upięcie firan" i trafiacie w ... no, jak kula w płot!