Jeden bałwan zimy nie czyni czyli Zima jest piękna do pewnego stopnia... Celsjusza

Zima, zima, zima...pada, pada śnieg. Super! Wreszcie skończyło się piekielnie prażące lato i zaczął okres dobroczynnego chłodu. Z uśmiechem na ustach wstawałam każdego dnia, wypatrując gwiazdek tańczących na wietrze. Jeszcze nie dziś, jeszcze nie teraz...ale może już jutro!

Dzień 1
I nadszedł długo wyczekiwany biały poranek. Gorąca kawka, dobre śniadanie,zbiegam tańcząc ze schodów, łopata w dłoń i pierwsze odśnieżanie. Ach jak wspaniale. Psy biegają po puchowej pierzynce, robię orła na śniegu i lepię pierwszą kulkę śniegową. Świat w zimie jest piękny.

Dzień 2
Przez noc dosypało nieco śniegu. Kawa, śniadanie, psy, łopata. Śnieg tak pięknie się skrzy. Sprzątanie po psach nieco utrudnione, bo śmierdząca materia zapada się w śnieg. Psy szczekają i podczas odśnieżania gryzą mnie w tyłek. Nawet mnie to śmieszy. Gonię je z łopatą i przewracam się w śniegowy pył. Trochę zimy dostaje mi się pod koszulę. Śnieg jest zimny.Wieczorem lepimy bałwana.

Dzień 3
Temperatura spadła. Jadę do pracy ciesząc się, że śnieg będzie dopiero w nocy i zdążę wrócić zanim zasypie wszystkie drogi. Na ulicach mniej samochodów, mniej korków. Zima ma wiele dobrych stron. Śnieżyca zerwała się o 16.00. O 21 odśnieżam samochód, drzwi auta otwierają się z głośnym cmoknięciem. Samochód rzęzi, mróz dostaje mi się pod spodnie, do butów i we wszelkie możliwe otwory. Po godzinie zabiegów auto rusza i natychmiast wpadam w pierwszy poślizg, a potem jeszcze jeden, i następny. Jadę 30-stką. Dłonie mam zaciśnięte na kierownicy, zęby zagryzione i zaraz mi się chce siusiu. Na zewnątrz - 100 i świszczący wicher. Śpiewam piosenkę o lecie i płaczę. Łzy zamarzają mi na policzkach. Po 1,5 godzinnej jeździe docieram do domu i nie jestem w stanie wysiąść z auta. Wysiadam i natychmiast się przewracam. Z torbą na plecach, na czworakach wspinam się po schodach.Sąsiad z psem mnie obserwuje. Zima jest do niczego.Psy niech same sobie idą na wieczorny spacer.

Dzień 4
Wychodzę w poranny mróz.Za pomocą małego kilofa odkuwam z kostki brukowej to co psy tam zostawiły wieczorem. Kopy śniegu dookoła ogrodzenia maja już 70 cm, obawiam się że czworonogi użyją ich jako trampoliny do nowego, wolnego życia. Samochód się do mnie nie odzywa. Postanawiam jechać dziś do pracy taksówką. Taksówkarz wpada w poślizg kilkukrotnie, kończymy w zaspie. Katowice zablokowane z powodu wypadku. Katastrofa.Chyba kupię czapkę.

Dzień 5
Siedzę w domu i obserwuję prognozy pogody - na przyszły tydzień zapowiadają śnieg. Codziennie. Zastanawiam się czy dałoby się zawiesić życie na kilka dni na kołku? Tak...do pierwszych roztopów? Dla dobicia się czytam skandynawski kryminał.


Na obrazku Obłędny Rycerz:)
Wiadomość specjalna dla Magenty w tematyce lotów kosmicznych : dziecko w chwili wolnej od zakuwania matematyki zrobiło matce przyjemność i zdobyło drugie miejsce w konkursie na esej o tematyce: Astronautyka w najbliższej dekadzie. Dostanie jeden z takich kąsków:
Tourists In Space, A Practical Guide - Erik Seedhouse
The Story of Manned Space Stations, An Introduction - Philip Baker
Apollo Through The Eyes Of The Astronauts - praca zbiorowa z udziałem prof. Stephena Hawkinga
A nagroda przyjdzie do domu. Już mlaskam jęzorem:)